ผู้สมคบ

n. accomplice

def.:

ผู้ที่ร่วมคบคิดกันทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง

related: accessory syn.: ผู้สมรู้ร่วมคิด sample:

เขาเป็นผู้สบคบกับขบวนการวางแผนลักลอบนำยาเสพติดเข้าประเทศมานานแล้ว